-
1 კიდე
I. ნაპირი, კიდური (ფსალ. 2, 8 და 18:4, 6, კუალად 117, 22; ვეფხისტ. 424), край, конец, предел, угол.II. კიდეСр. კიდეგანგარდა, გარეშე, თჳნიერ; თან დებულნი ესე მჳჳრებენ ნათესავობითსა ბრუნვასა, თავად ითქმის კიდეგან და ბოლოდ განკიდე. მაგალითად, კიდეგან შეწევნისა, ანუ შეწევნისაგან კიდე (ვეფხისტ. 31, 273, 558, 794), кроме, мимо, без.